Tekst kolędy
A wczora z wieczora,
z niebieskiego dwora.
Przyszła nam nowina,
Panna rodzi Syna.
Boga prawdziwego,
nieogarnionego.
Za wyrokiem Boskim,
W Betlejem żydowskim.
Pastuszkowie mali
w polu wtenczas spali,
gdy Anioł z północy
światłość z nieba toczy.
Chwałę oznajmując,
szopę pokazując,
chwalą Boga tego,
dziś nam zrodzonego.
“Tam Panna Dzieciątko,
miłe Niemowlątko,
uwija w pieluszki,
pośpieszcie pastuszki!”
Natychmiast pastuszy
śpieszą z całej duszy,
weseli bez miary,
niosą z sobą dary.
Mądrości druhowie,
z daleka królowie,
pragną widzieć swego
Stwórcę przedwiecznego.
Dziś Mu pokłon dają
w ciele oglądają.
Każdy się dziwuje,
że Bóg nas miłuje.
I my też pospieszmy,
Jezusa ucieszmy
z serca darami:
modlitwą, cnotami.
Jezu najmilejszy
ze wszech najwdzięczniejszy,
zmiłuj się nad nami
grzesznymi sługami.
Pochodzenie
Kolęda A wczora z wieczora została po raz pierwszy odnotowana w zbiorze wydanym w 1630 r. Nie zachowały się nuty do kolędy. W Pastorałkach i kolędach ks. Michał Mioduszewski podaje trzy melodie.
Nuty
- M. M. Mioduszewski, Pastorałki i kolędy z melodyjami czyli piosnki wesołe ludu w czasie świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane a przez X. M. M. M. zebrane, Kraków: 1843, s. 42 => Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa
- Kantyczki czyli Pieśni nabożne domowe: obejmują: kolędy na Boże Narodzenie, pastorałki, pieśni na post, pieśni do Najśw. M. Panny i do Świętych Pańskich i t. p.: z nutami, Poznań: 1885, s. 12 => Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa