Tekst kolędy
Pasterze mili, coście widzieli?
Widzieliście maleńkiego Jezusa narodzonego,
Syna Bożego, Syna Bożego.
Co za pałac miał, gdzie gospodą stał?
Szopa bydłu przyzwoita i to jeszcze źle pokryta
Pałacem była, pałacem była.
Jakie łóżeczko, miał Paniąteczko?
Marmur twardy, żłób kamienny! Na tem Depozyt zbawienny
Spoczywał łożu, spoczywał łożu.
Co za obicie miało to Dziecię?
Wisząc spod strzech pajęczyna Boga i Maryi Syna
Obiciem była, obiciem była.
W jakiej odzieży Pan nieba leży?
Za purpurę, perły drogie, ustroiła Go w ubogie
Pieluszki nędza, pieluszki nędza.
Czyli w gospodach? Czy spał w swobodach?
Na barłogu, w ostrem sianie, delikatne spało Panię,
A nie w łabędziami, a nie w łabędziami.
Co za bankiety, co miał za wety?
Piersi niewinnej Mateńki nad kanar słodszych maleńki
Kosztował Panie, kosztował Panie.
Kto asystował? Kto Go pilnował?
Wół i osioł przyklękali, parą swą Go zagrzewali,
Dworzanie Jego, dworzanie Jego.
Jakie kapele nuciły trele?
Aniołowie Mu śpiewali, my na dudkach przygrywali,
Skoczno wesoło, skoczno wesoło.
Kto więc śpieszył by Dziecię cieszył?
Józef stary z Panieneczką za melodyjną piosneczką
Dziecię cieszyli, Dzięcię cieszyli.
Jakieście dary dali, ofiary?
Sercaśmy własne oddali, a odchodząc poklękali,
Czołem Mu bili, czołem Mu bili.
Pochodzenie
Najstarszy tekst i melodia kolędy Pasterze mili pochodzi z XVII w. Była to popularna kolęda pasterska. Najczęściej graną muzykę skomponował do niej Piotr Studziński w XIX w.
Nuty
J. Siedlecki, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodjami : dla użytku młodzieży szkolnej, Kraków: 1922, s. 86 => Śląska Biblioteka Cyfrowa